9
Έξω από το λιμεναρχείο η Κατερίνα περίμενε, πρωί πρωί να φτάσει ο Φίλιππος. Στεκόταν απέναντι, δίπλα στο μόλο χωρίς να δίνει σημασία στους ψαράδες και τους ναυτεργάτες που από νωρίς είχαν πιάσει δουλειά στο λιμάνι…
-Φίλιππε…, του φώναξε λίγο πριν ανέβει τα σκαλιά του λιμεναρχείου…
-Κατερίνα.. τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ?
-Θέλω να μιλήσουμε…
-Όχι τώρα…πάω για υπηρεσία..
-Τώρα
-…γιατί τι τρέχει?
-εσύ θα μου πεις.. εσύ ξέρεις..
-τι ξέρω?
-ξέρεις και πρέπει να μου πεις
-για τι πράγμα μιλάς..
-που έχει πάει…
-ρώτα τον , όταν γυρίσει.. δεν μου είπε..
-αποκλείεται…
-κοίτα.. δεν είναι η κατάλληλη ώρα.. έχω δουλειά..
-λένε διάφορα..
-ποιοι?
-..ο κόσμος..
-αν ξέρει ο κόσμος που είναι γιατί δεν τον ρωτάς να μάθουμε και εμείς..
-λένε ότι έφυγε με μια ξένη..
-..ποια ξένη ρε Κατερίνα?
-Αυτή που τους είδαν μαζί στο κάστρο.. πριν μήνες.. Όλα τα ήξερα.. Τους είδαν..
-δεν καταλαβαίνω τι λες..
-πες μου.. σε παρακαλώ..
Την έπιασε από το χέρι που έτρεμε και είδε τα μάτια της που έτρεχαν..
-σε παρακαλώ Φίλιππε.. θέλω να ξέρω .
-μακάρι να ήξερα ρε Κατερίνα.. μακάρι
Την άφησε μόνη, εκεί να τον κοιτά και ανέβηκε τα σκαλιά του λιμεναρχείου..
Γύρισε και την κοίταξε …Ύστερα μπήκε μέσα..
Το λιμεναρχείο του νησιού έμοιαζε με αποθήκες στη σειρά..
Ο Μάρκος στεκόταν δίπλα στη θάλασσα… Απέναντι.. Προχώρησε μέχρι την είσοδο που στεκόταν σκοπός ένας λιμενοφύλακας….
-Καλημέρα
-Καλημέρα, μπορώ να εξυπηρετήσω σε κάτι?
-Ο Γιάννης ο Μελέκος είναι πάνω?
-Ο κύριος … λιμενάρχης?
-Έγινε λιμενάρχης ?
-…
-Ναι , ο λιμενάρχης..
-Από τα ξημερώματα… πάνω είναι..
-Μπορώ να τον δω?
-Ρωτήστε μέσα… η μάλλον περίμενε μισό..
Μπήκε μέσα κάτι ρώτησε και ύστερα στάθηκε στη πόρτα.
-Ποιος να του πουν ότι τον ζητά..?
-Ένας φίλος από τα παλιά..
-Όνομα?
-Μάρκος ..
-Τι Μάρκος ?
-Θα καταλάβει.. πες Μάρκος ..
Ο λιμενάρχης πετάχτηκε από τη θέση του σαν ελατήριο..
-Μάρκος ?
-Μάλιστα κύριε λιμενάρχα.. Έτσι είπε ο σκοπός ..
-και είναι κάτω τώρα..?\
-ναι στη είσοδο
-πείτε του ρε ανέβει.. γρήγορα.
0 Λιμενάρχης περίμενε όρθιος μπροστά από το γραφείο του…Μόλις μπήκε ο Μάρκος, άνοιξε τα χέρια του…-
-Ρε συ! Ρε χαμένο κορμί τι γυρεύεις εδώ?-
-Σε πεθύμησα …
-Φύγε από εδώ ρε.. Τόσα χρόνια…
Αγκαλιάστηκαν σαν δυο παλιοί φίλοι που βρίσκονται ξανά …
Ο λιμενάρχης τον κοίταζε κατάματα και χαμογελούσε…
-Κερνάτε καφέ εδώ?
-Καφέ όχι…Αυτά είναι για παρηγοριές.. άκου καφέ..
Ο Μάρκος γέλασε και χτύπησε το φίλο του στον ώμο… -
-Τι ώρα τελειώνεις ?
-Τώρα.. Λιμενάρχης δεν είμαι?
-Ρε συ μην αφήσεις και την υπηρεσία… Μετά βρισκόμαστε..
-Από πότε ρε ο Μάρκος νοιάζεται για την υπηρεσία? Χάλασες?
-Μάλλον έφτιαξα…, απάντησε και κάθισε στη παλιά πολυθρόνα δίπλα από το γραφείο.
-Έφυγες από τη Πύλο?
-Όχι ρε.. ακόμα εκεί είμαι… άδεια έχω…
-και είπες δεν πάω μέχρι τη Χίο να δω τι κάνει ο Μελέκος .. Που τα πουλάς αυτά ρε?
-…Δεν τα πουλάω… Τα συνδύασα…
-…ποια?
-..τι ποια?
-ποια συνδύασες λέω…
-Εσένα και το νησί…
-Μαρκούλη αυτά όχι σε μένα… Μόνο για δύο λόγους θα έκανες τέτοιο ταξίδι εσύ..
-Τι λες μωρέ? Ποιους λόγους ?
-Για μετάθεση και γυναίκα.. Το πρώτο θα το ήξερα…άρα..
-Άρα ..τι?
-Άρα?
-Παντρεύτηκες?
Ο Γιάννης γέλασε και άναψε τσιγάρο…
-Ρε αφού θα μου τα πεις μετά.. Τι αλλάζεις συζήτηση?
-Μετά.. ‘Όχι ακόμα δεν σε είδα να σε αρπάξω με τα δικά μου.. Αν αρχίσω θα βραδιάσουμε…
-Τι τρέχει?
-Θέλω να με βοηθήσεις … Να τη βρω..
-Χιώτισσα είναι έτσι?
-Ναι..
-Ποια είναι?
-Μη βιάζεσαι.. Αντέχεις να τα ακούσεις από την αρχή?
-Λέγε..
Όχι εδώ.. Καλύτερα έξω.. Το βράδυ?
Έξω από το λιμεναρχείο η Κατερίνα περίμενε, πρωί πρωί να φτάσει ο Φίλιππος. Στεκόταν απέναντι, δίπλα στο μόλο χωρίς να δίνει σημασία στους ψαράδες και τους ναυτεργάτες που από νωρίς είχαν πιάσει δουλειά στο λιμάνι…
-Φίλιππε…, του φώναξε λίγο πριν ανέβει τα σκαλιά του λιμεναρχείου…
-Κατερίνα.. τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ?
-Θέλω να μιλήσουμε…
-Όχι τώρα…πάω για υπηρεσία..
-Τώρα
-…γιατί τι τρέχει?
-εσύ θα μου πεις.. εσύ ξέρεις..
-τι ξέρω?
-ξέρεις και πρέπει να μου πεις
-για τι πράγμα μιλάς..
-που έχει πάει…
-ρώτα τον , όταν γυρίσει.. δεν μου είπε..
-αποκλείεται…
-κοίτα.. δεν είναι η κατάλληλη ώρα.. έχω δουλειά..
-λένε διάφορα..
-ποιοι?
-..ο κόσμος..
-αν ξέρει ο κόσμος που είναι γιατί δεν τον ρωτάς να μάθουμε και εμείς..
-λένε ότι έφυγε με μια ξένη..
-..ποια ξένη ρε Κατερίνα?
-Αυτή που τους είδαν μαζί στο κάστρο.. πριν μήνες.. Όλα τα ήξερα.. Τους είδαν..
-δεν καταλαβαίνω τι λες..
-πες μου.. σε παρακαλώ..
Την έπιασε από το χέρι που έτρεμε και είδε τα μάτια της που έτρεχαν..
-σε παρακαλώ Φίλιππε.. θέλω να ξέρω .
-μακάρι να ήξερα ρε Κατερίνα.. μακάρι
Την άφησε μόνη, εκεί να τον κοιτά και ανέβηκε τα σκαλιά του λιμεναρχείου..
Γύρισε και την κοίταξε …Ύστερα μπήκε μέσα..
Το λιμεναρχείο του νησιού έμοιαζε με αποθήκες στη σειρά..
Ο Μάρκος στεκόταν δίπλα στη θάλασσα… Απέναντι.. Προχώρησε μέχρι την είσοδο που στεκόταν σκοπός ένας λιμενοφύλακας….
-Καλημέρα
-Καλημέρα, μπορώ να εξυπηρετήσω σε κάτι?
-Ο Γιάννης ο Μελέκος είναι πάνω?
-Ο κύριος … λιμενάρχης?
-Έγινε λιμενάρχης ?
-…
-Ναι , ο λιμενάρχης..
-Από τα ξημερώματα… πάνω είναι..
-Μπορώ να τον δω?
-Ρωτήστε μέσα… η μάλλον περίμενε μισό..
Μπήκε μέσα κάτι ρώτησε και ύστερα στάθηκε στη πόρτα.
-Ποιος να του πουν ότι τον ζητά..?
-Ένας φίλος από τα παλιά..
-Όνομα?
-Μάρκος ..
-Τι Μάρκος ?
-Θα καταλάβει.. πες Μάρκος ..
Ο λιμενάρχης πετάχτηκε από τη θέση του σαν ελατήριο..
-Μάρκος ?
-Μάλιστα κύριε λιμενάρχα.. Έτσι είπε ο σκοπός ..
-και είναι κάτω τώρα..?\
-ναι στη είσοδο
-πείτε του ρε ανέβει.. γρήγορα.
0 Λιμενάρχης περίμενε όρθιος μπροστά από το γραφείο του…Μόλις μπήκε ο Μάρκος, άνοιξε τα χέρια του…-
-Ρε συ! Ρε χαμένο κορμί τι γυρεύεις εδώ?-
-Σε πεθύμησα …
-Φύγε από εδώ ρε.. Τόσα χρόνια…
Αγκαλιάστηκαν σαν δυο παλιοί φίλοι που βρίσκονται ξανά …
Ο λιμενάρχης τον κοίταζε κατάματα και χαμογελούσε…
-Κερνάτε καφέ εδώ?
-Καφέ όχι…Αυτά είναι για παρηγοριές.. άκου καφέ..
Ο Μάρκος γέλασε και χτύπησε το φίλο του στον ώμο… -
-Τι ώρα τελειώνεις ?
-Τώρα.. Λιμενάρχης δεν είμαι?
-Ρε συ μην αφήσεις και την υπηρεσία… Μετά βρισκόμαστε..
-Από πότε ρε ο Μάρκος νοιάζεται για την υπηρεσία? Χάλασες?
-Μάλλον έφτιαξα…, απάντησε και κάθισε στη παλιά πολυθρόνα δίπλα από το γραφείο.
-Έφυγες από τη Πύλο?
-Όχι ρε.. ακόμα εκεί είμαι… άδεια έχω…
-και είπες δεν πάω μέχρι τη Χίο να δω τι κάνει ο Μελέκος .. Που τα πουλάς αυτά ρε?
-…Δεν τα πουλάω… Τα συνδύασα…
-…ποια?
-..τι ποια?
-ποια συνδύασες λέω…
-Εσένα και το νησί…
-Μαρκούλη αυτά όχι σε μένα… Μόνο για δύο λόγους θα έκανες τέτοιο ταξίδι εσύ..
-Τι λες μωρέ? Ποιους λόγους ?
-Για μετάθεση και γυναίκα.. Το πρώτο θα το ήξερα…άρα..
-Άρα ..τι?
-Άρα?
-Παντρεύτηκες?
Ο Γιάννης γέλασε και άναψε τσιγάρο…
-Ρε αφού θα μου τα πεις μετά.. Τι αλλάζεις συζήτηση?
-Μετά.. ‘Όχι ακόμα δεν σε είδα να σε αρπάξω με τα δικά μου.. Αν αρχίσω θα βραδιάσουμε…
-Τι τρέχει?
-Θέλω να με βοηθήσεις … Να τη βρω..
-Χιώτισσα είναι έτσι?
-Ναι..
-Ποια είναι?
-Μη βιάζεσαι.. Αντέχεις να τα ακούσεις από την αρχή?
-Λέγε..
Όχι εδώ.. Καλύτερα έξω.. Το βράδυ?
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ